De kliniek

De Stichting voor Hulpverlening bij Zwangerschapsonderbreking Utrecht en Omgeving is opgericht op 10 december 1970 en heeft ten doel het scheppen van de mogelijkheid om op verantwoorde wijze zwangerschappen te beëindigen.

Bij ministerieel besluit is aan de Stichting ten behoeve van de door de Stichting beheerde kliniek, het Vrelinghuis, vergunning verleend tot het verrichten van behandelingen gericht op het afbreken van zwangerschap.

De vergunning heeft mede betrekking op het afbreken van zwangerschappen die langer dan dertien weken hebben geduurd. De voorwaarden, waaronder de Stichting haar doel kan realiseren zijn neergelegd in de Wet Afbreking Zwangerschap. De financiering van de zorg verloopt voor Nederlandse ingezetenen via VWS. Voor niet-Nederlandse ingezetenen wordt het tarief bepaald door de NZa.

Organisatie van de zorg

De kliniek is aangesloten bij StiSAN, de Stichting van Samenwerkende Abortusklinieken Nederland en heeft een samenwerkingsovereenkomst met het Universitair Medisch Centrum Utrecht (UMCU). Daarnaast werkt het Vrelinghuis nauw samen met de Emmakliniek en Abortuskliniek Almere.

Klik hier voor link naar Organogram

Zorgvisie algemeen

Elke vrouw heeft in de visie van het Vrelinghuis het recht op keuzevrijheid van geboorteregeling. De missie van het Vrelinghuis is het streven naar de hoogst mogelijke kwaliteit van zorg, hulpverlening en deskundigheid op het gebied van seksuele gezondheidszorg, waaronder abortusverlening.

Zorgvisie m.b.t de abortushulpverlening

Uitgangspunt van al ons handelen is het “ja, tenzij” standpunt daar waar het om abortus gaat. De Wet Zwangerschapsafbreking wordt nageleefd. Zo wordt bij het maken van afspraken met patiënten de wettelijk verplichte wachttijd strikt in acht genomen. Door ons wordt voor het maken van afspraken geen onderscheid gemaakt tussen abortus en de z.g. overtijdbehandeling, een obsolete term voor vroege abortus.

In de kliniek vindt een counselinggesprek plaats, waarna de behandeling kan worden uitgevoerd ofwel een afspraak daartoe gemaakt kan worden. Ambivalente patiënten worden terugverwezen naar de huisarts en/of het maatschappelijk werk.